Borelioza

Borelioza wywoływana jest przez bakterie z rodzaju Borrelia. Do zakażenia dochodzi najczęściej za pośrednictwem zainfekowanego kleszcza, który wgryzając się i zasysając krew, przenosi patogeny do krwioobiegu swojego żywiciela. Prawdopodobnie jednak kleszcze nie są jedynymi wektorami tej choroby, może być ona przenoszona innymi drogami.

Borrelia burgdorferi (choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa) 9 genogatunków wykazuje działanie chorobotwórcze dla człowieka: B. burgdorferi – jest szczególnie ukierunkowana na stawy (arthritogenic)

B. garinii – wywołuje zmiany w układzie nerwowym B. afzelii – powoduje zmiany skórne(przeważający gatunek w Polsce) B. bissetii B. spielmanii B. valaisiana B. lusitaniae B. bavariensis B. kurtenbachii inne: B. miyamotoi B. hermsii B. parkerii B. duttonii

Sposób zarażenia:

• ugryzienie przez kleszcza lub pchłę, meszki, komary
• drogą płciową poprzez kontakty seksualne – borelioza to krętki zbliżone do krętków kiły, są one obecne w gruczole prostaty i mogą znajdować się w spermie. Mężczyzna może więc nie posiadać widocznych objawów boreliozy, lecz jest nią zarażony. Przeniesienie choroby na swojego partnera seksualnego jest zatem bardzo prawdopodobne.
• możliwe jest również zakażenie wrodzone – na chorobę u noworodka mogą wskazywać objawy choroby Aspergera, autyzmu czy też zaburzenia behawioralne. Niestety, ze względu na to, że dzieci rzadko są diagnozowane pod kątem choroby, borelioza może być mylona z innymi schorzeniami

Diagnozowanie:

MORFOLOGIA / DIAGNOSTYKA SPECYFICZNYCH CHORÓB AUTOIMUNOLOGICZNYCH

• Liczba krwinek białych (WBC). Niskie WBC (<4000) może wskazywać na przewlekłe zakażenie wirusem lub bakteriami o małej zjadliwości, takimi jak Mycoplasma. Podwyższone WBC (> 11,500) może wskazywać na aktywną infekcję boreliozy (Lyme).
• Rozmaz krwi to szczegółowa analiza zawartości granulocytów, która w odniesieniu do samej boreliozy (a szczególnie w czasie leczenia) może ulegać różnym odchyleniom od norm. Pomiar różnych granulocytów może być pomocny w określeniu rodzaju infekcji. Wzrost neutrofili może wskazywać na problemy metaboliczne a spadek na infekcję wirusową. Zwiększenie liczby eozynofili może wskazywać na pasożyty lub wpływ antybiotyków, a zmniejszenie liczby eozynofili może świadczyć o kłopotach z nadnerczami.
• Hemoglobina (Hb). Niedokrwistość Hb <12,0 może być spowodowana przez zakażenie: malarią, babesią, bartonellą.
• Próby wątrobowe. Nieprawidłowe wartości wskazują na podwyższoną szybkość komplikacji wątroby, prawdopodobnie pod wpływem toksyn lub wirusów. Podwyższona bilirubina sugeruje zwiększony rozpad krwinek czerwonych wywołanych babesią lub bartonellą.
• Insulina na czczo. Jej wzrost oznacza oporność na insulinę i wynika z dysfunkcji układu immunologicznego oraz zaburzeń równowagi hormonalnej (rozchwiana homeostaza).
• badanie hormonów tarczycy (TSH), wolne T4, wolne T3 i przeciwciała TPO i ANTYTPO. Jest to ważne w celu zidentyfikowania choroby Hashimoto oraz innej postaci autoimmunologicznej dysfunkcji tarczycy
• Czynnik reumatoidalny wskazany przy zapaleniu stawów oraz
• Miano ANA. To miano jest pozytywne w wielu rodzajach chorób autoimmunologicznych.
• Badanie CRP – Celem badania CRP jest określenie w organizmie osoby badanej poziomu stężenia białka C-reaktywnego. Podwyższony CRP świadczy o toczącym się w organizmie stanie zapalnym

• Witamina D – Niedobór witaminy D towarzyszy m.in. zaburzeniom pracy nerek, wątroby i jelit. Odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego. W boreliozie – chorobie z Lyme niedobór może oznaczać niewydolność wątroby, co sugeruje wysokie zatoksycznienie organizmu albo koinfekcję Mycoplasmą, która blokuje wchłanianie D3
• Witamina B12. Niedobór witaminy B12 wywołuje objawy ze strony układu krwiotwórczego, pokarmowego, nerwowego, a także objawy, które sugerują choroby psychiczne. Niedobór witaminy B12 może wskazywać na niedostateczne wchłanianie przenośników witaminy B12 lub niedobory kwasu żołądkowego.
• Ferrytyna (żelazo). Wysoki poziom może być związany z autoimmunizacją i przewlekłą infekcją, niski poziom ferrytyny odpowiada za nasze zmęczenie, zawroty głowy i szybsze bicie serca. Od tego, ile mamy żelaza, zależy m.in. poziom czerwonych ciałek krwi, prawidłowa praca serca, gospodarka hormonalna, sprawność mięśni, odporność. Aby organizm mógł funkcjonować prawidłowo, musi być zachowana równowaga między zużyciem a uzupełnianiem tego minerału.
• Okresowe badanie moczu. Dążymy do alkalicznego moczu, białko w nim oznacza problem z nerkami a podniesiona bilirubina wskazuje na zakażenie babesią lub bartonellą. Świadczy to o niszczeniu czerwonych krwinek.
• Testy cytokin (Th1 / Th2)(CBA) – Patogeny manipulują cytokinami w celu wygenerowania stanów zapalnych i przekierowania funkcji odporności na korzyść mikrobów. Badanie to ma znaczenie dla fitoterapeutów, dla lekarzy ILADS jest bezwartościowe. Wiele ziół równoważy tę dysfunkcję poprzez redukcję nadaktywnych cytokin.
• Kortyzol – Dysfunkcja nadnerczy jest obecna w każdej przewlekłej chorobie. Podwyższony poziom kortyzolu, związany ze zwiększonym naporem fizycznym i emocjonalnym, przyczynia się do bezsenności, nietolerancji stresu, pobudzenia i niepokoju. Przedłużony stres nadnerczy może zubożyć w kortyzol, dając objawy skrajnego zmęczenia, nietolerancję stresu i nadmierne spanie (ale sen jest dysfunkcyjny i nie jest spokojny). Ponieważ dysfunkcja nadnerczy występuje zawsze w chorobach przewlekłych i generalnie normalizuje się przy odpowiedniej terapii, nie jest koniecznością badanie pomiaru poziomu hormonów nadnerczy. W rzadkich przypadkach, gdy u pacjenta stan nie poprawia się, pomiar kortyzolu może być wskazany. Najlepszym sposobem jest kortyzol ślinowy mierzony 4 razy w ciągu 24 godzin.
• Badanie genu MTHFR – Ten enzym ma zasadnicze znaczenie dla tworzenia 5-metylotetrahydrofolianu, podstawowej substancji do przekształcania homocysteiny aminokwasowej w aminokwas metioninę. Istnieje około 40 różnych mutacji genetycznych, które mogą mieć wpływ na MTHFR. Około 40% populacji ma jeden zmutowany gen a około 12% populacji ma dwa nieprawidłowe geny. Problemy związane z mutacjami MTHFR obejmują zwiększone ryzyko udaru mózgu i zawału serca oraz zwiększonego ryzyka raka. W boreliozie z Lyme chorzy z tą mutacją toną w toksynach. Objawy mutacji tego enzymu obejmują szereg zmian neurologicznych, w tym bezsenności, drażliwości, depresję, mgłę mózgową, neuropatię (palenie mrowienie palców i rąk) i zespół niespokojnych nóg. Może to być głównym czynnikiem chorobotwórczym w fibromialgii w boreliozie.

DIADNOSTYKA KOINFEKCJI (poza Sanoplazmą i Metahuntrem) Dużo kontrowersji jest wokół testów na koinfekcje. Badać czy czekać na specyficzne objawy. Są dwie szkoły a jedna z nich mówi czekać, bo i tak wyniki są niewiarygodne. Jeśli w przeprowadzonych badaniach coś nie wyjdzie to nie znaczy, że koinfekcja jest nieobecna.

• MYCOPLASMA – aby zrobić testy na ten patogen musimy wykonać praktycznie kilka testów aby zbadać wszystkie możliwe gatunki występujące przy zakażeniu w boreliozie (Lyme) (M. fermentans, M. genitalium, M. penetrans, M. hominis, M. pneumoniae, M. synoviae, Ureaplasma urealyticum). Rozpoznanie Mycoplasmy jest wyzwaniem. Do diagnozowania wykorzystuje się najczęściej testy amplifikacji reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR). Do testowania chronicznej formy używa się serii badań serologicznych. Trwale podwyższone miana mogą świadczyć o przewlekłym zakażeniu. Mycoplasma jest trudna do zdiagnozowania. 25% przewlekłych infekcji wykazuje obniżoną liczbę WBC.
• BARTONELLA – Najlepszym testem dla Bartonelli jest amplifikowana wersja PCR zwana ePCR. W Polsce są one niedostępne ze względu na wysoki koszt ok 450$, dlatego używa się testów serologicznych. Nawet najbardziej wrażliwe metody wykrywania DNA mogą powodować fałszywe negatywny wynik z powodu bardzo niskiego poziomu DNA w losowej próbce. Zachodnie laboratoria stosują opatentowany środek wzbogacający o nazwie BAPGM, który zwiększa obciążenie bakterii w próbkach pacjenta do wykrywalnych poziomów.
• BABESIA – Badania pośredniego testu immunoenfuzyjnego (IFA) dla przeciwciał IgG i IgM wytwarzanych przez organizm przeciwko Babesia. Diagnoza polega na czterokrotnym wzroście miana przeciwciał przez kilka tygodni. Pierwszą próbkę należy pobrać jak najwcześniej, a druga próbkę pobiera się 2-4 tygodnie później. Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) wykrywa DNA drobnoustrojów w próbce krwi. IGeneX wykorzystuje wzmocnioną wersję PCR i FISH razem w celu zwiększenia dokładności testów dla B. microti i B. ducani. W Polsce niestety badanie niedostępne. Inne uważane są za niemiarodajne. Pojawiło się u nas badanie polegające na wymazie erytrocytów. Niestety badanie na chybił-trafił.
• EHRLICHIA, ANAPLASMA i RICKETTSIA – Najdokładniejszym badaniem jest serologia szeregowa przy użyciu metody Indirect Immunofluorescent Assay (IFA). Diagnoza polega na czterokrotnym wzroście miana przeciwciał przez kilka tygodni. Pierwszą próbkę należy pobrać jak najwcześniej, a druga próbkę pobiera się 2-4 tygodnie później. PCR jest skuteczny w 60-85% w rozpoznawaniu Ehrlichii, 70-90% skuteczny do diagnozowania Anaplasmy. Nieznana jest dokładność diagnozowania przewlekłej infekcji. Istnieje wiele nowych gatunków tych drobnoustrojów, dla których rutynowe badania nie są jeszcze dostępne.
• CHLAMYDIA -Najbardziej wrażliwe są testy amplifikacji kwasów nukleinowych (NAAT). Dostępne w Polsce. Obecne badania obejmują tylko dwa najczęściej spotykane gatunki z dziewięciu znanych nam gatunków.

HERPESVIRUSY Częściowa lista obejmuje wirusa Epsteina-Barra, wirusa cytomegalii (CMV), Herpes simplex – wirus opryszczki pospolitej (HSV-1, HSV-), wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV), HHV-6a, HHV-6b, HHV-7, parwowirusa B-19, adenowirusy oraz wirusa zapalenia wątroby typu B i C. Reaktywacja nieaktywnych wirusów jest często związana z dysfunkcją układu odpornościowego, która występuje w przypadku fibromialgii, boreliozy z Lyme i podobnych chorób przewlekłych. Testy dotyczące specyficznej reaktywacji wirusa na ogół nie są konieczne. Dwa najczęściej reaktywowane wirusy związane z przewlekłym objawem grypopodobnym obejmuje wirus Epsteina-Barra i wirus cytomegalii.

• Wirus Epsteina-Barra (EBV) – W celu oceny ostrej i przewlekłej infekcji EBV, są powszechnie badane cztery przeciwciała, w tym antygen Capsid (VCA), IgG VCA, antygen wczesny D (EA-D) i antygen jądrowy Epsteina-Barr (EBNA). Obecność przeciwciał przeciwko VCA IgG wskazuje na niedawne lub przeszłe zakażenie EBV. Obecność przeciwciał przeciwko VCA IgM i brak przeciwciał przeciwko EBNA wskazuje na ostatnie zakażenie. Obecność przeciwciał przeciwko EBNA wskazuje na zakażenie w przeszłości. Przeciwciała przeciwko EBNA rozwijają się od sześciu do ośmiu tygodni po zarażeniu się wirusem i są obecne na całe życie. Obecność VCA-IgG, EA-D i EBNA może wskazywać na reaktywację wirusa
• Wirus cytomegalii (CMV) – W celu oceny ostrej i przewlekłej infekcji CMV, krew jest badana na przeciwciała IgG i IgM przeciwko CMV. Obecność CMV IgM wskazuje na ostatnie aktywne zakażenie. Obecność zarówno CMV IgM, jak i IgG CMV mogą wskazywać aktywną pierwotną infekcję lub reaktywację uśpionego wirusa. Obecność CMV IgG wskazuje jedynie na przeszłość

Objawy:

• Rumień wędrujący (EM, erythema migrans) — to wczesna zmiana skórna, która pojawia się na ogół po 3–30 dniach w miejscu ukąszenia kleszcza u 30–60% zakażonych. Powstaje jako plamka, grudka, często z centralnym przejaśnieniem (bull‘s eye) i może osiągać różne rozmiary. U dzieci EM występuje zwykle na skórze głowy, szyi, zaś u dorosłych na kończynch dolnych, w okolicy fałdów pachwinowych. Rumieniowi towarzyszą objawy ogólne zapalenia, takie jak: podwyższona temperatura (39%), bóle głowy (42%), bóle stawów (44%), bóle mięśni (44%) i ogólne złe samopoczucie (54%) U osoby nieleczonej antybiotykami EM ustępuje samoistnie w ciągu 4–12, zwykle 4 tygodni. W niektórych przypadkach dochodzi do rozsiewu krętków drogą krwi lub chłonki do dalej położonych obszarów skóry i powstawania wczesnej rozsianej postaci skórnej boreliozy, zwanej rumieniem wędrującym mnogim (EM multiplex). Zmiany te wyglądem są zbliżone do postaci pierwotnej, różnią się jednak od niej mniejszą średnicą oraz brakiem centralnego przejaśnienia. Brak rumienia wędrującego w wywiadzie nie wyklucza rozpoznania boreliozy.

• Chłoniak limfocytowy skóry (BL, borrelial lymphoma) — stanowi wczesną odpowiedź na infekcję miejscową Borrelia burgdorferi. Zaklasyfikowany jest do grupy rozrostów rzekomochłoniakowatych typu B. Najczęściej ma postać niebolesnego, dobrze odgraniczonego od otoczenia guzka barwy czerwonej lub sinoczerwonej, rzadko bywa rozproszony. Występuje okazjonalnie u około 1% chorych. Na ogół ujawnia się u dzieci, głównie na skórze małżowiny, karku, brodawki sutkowej czy w okolicy moszny. Zmiana jest łagodna. Niekiedy stwierdza się powiększenie regionalnych węzłów chłonnych. Naciek składa się głównie z poliklonalnych limfocytów B i komórek plazmatycznych.

• Neuroborelioza (NB, neuroborreliosis) — jest chorobą o ostrym przebiegu, ale może mieć także charakter przewlekły i rozpoznawana jest u 10–20% zakażonych. Zmiany patologiczne i towarzyszące im objawy dotyczą różnych struktur centralnego i obwodowego układu nerwowego. W zależności od czasu utrzymywania się objawów neuroboreliozę dzieli się na wczesną (early NB), kiedy objawy choroby utrzymują się krócej niż 6 miesięcy, i późną (late NB), gdy objawy występują od 6 miesięcy do kilku lub nawet kilkunastu lat od zakażenia. We wczesnym rozsianym stadium do objawów neuroboreliozy zalicza się: porażenie nerwów czaszkowych (szczególnie jedno- lub obustronne n. VII), limfocytarne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i/lub mózgu oraz zapalenie korzeni nerwowych i nerwów. Neuroborelioza stanowi 15-40 % spośród wszystkich przypadków boreliozy, a jej objawy mogą pojawić się wiele lat po ukąszeniu przez kleszcza i narastają z czasem.

Objawy po latach:

• fibromialgia
• drżenia mięśni
• przeczulice
• parestezje
• bóle korzeniowe
• niedowład wiotki
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub zapalenie mózgu
• drgawki
• porażenie nerwów czaszkowych
• problemy z koncentracją i zaburzenia pamięci
• objawy encefalopatii, czyli zaburzenia intelektu (otępienia) i zaburzenia charakterologiczne.

Zapalenie opon mózgowych częściej występuje u dzieci niż u dorosłych. Manifestuje się ono bólami głowy, sztywnością karku, łagodną encefalopatią. Ostre objawy mogą ustąpić bez leczenia, zaś u chorych nieleczonych łagodne objawy często utrzymują się latami. Borrelia burgdorferi w postaci cyst może przetrwać w strukturach mózgu przez wiele miesięcy, a nawet lat, wywołując kolejne nawroty choroby

• Postać sercowa (LC, Lyme carditis) występuje u około 5% chorych. Coraz rzadziej dochodzi do zapalenia serca w związku z tym, że borelioza jest szybciej rozpoznawana i skuteczniej leczona. Charakteryzuje się objawami kardiologicznymi w postaci palpitacji, dyskomfortu w klatce piersiowej, zawrotów głowy, aż do zasłabnięć i utraty przytomności. W cięższych przypadkach stwierdza się uporczywe arytmie oraz zapalenie mięśnia serca, osierdzia (myopericarditis) i wsierdzia, zaburzeniami przewodnictwa (blok przedsionkowo-komorowy, blok prawej i lewej odnogi pęczka Hisa), migotaniem przedsionków lub częstoskurczem. Należy ją podejrzewać u osób w młodszym wieku, zwłaszcza płci męskiej, po incydentach omdlenia i w przypadkach wydłużenia odstępu PQ powyżej 300 ms. Następstwem Lyme carditis może być kardiomiopatia.
• Zmiany dotyczące układu mięśniowo-stawowego (LA, Lyme arthritis) mogą pojawić się we wczesnej rozsianej lub w późnej fazie choroby. Przebieg kliniczny ma charakter nawracający z ostrymi napadami zapalenia i okresami remisji. Choroba ma przebieg jedno- lub kilkustawowy. Obejmuje najczęściej duże stawy: kolanowe, skokowe, biodrowe, łokciowe, nadgarstkowe, rzadziej stawy drobne rąk, stóp czy stawy skroniowo-żuchwowe. Masywny, niesymetryczny obrzęk stawu, czasami ze znacznym jego uciepleniem i zaczerwienieniem może trwać przez kilka tygodni.

W stadium późnym boreliozy częściej niż we wczesnym występuje zapalenie pochewek ścięgnistych i kaletek maziowych. Rzadko przewlekłe boreliozowe zapalenie stawów przybiera postać przypominającą reumatoidalne zapalenie stawów ze zwężeniem szpar stawowych i obecnością nadżerek.

• Przewlekłe zanikowe zapalenie skóry (ACA, acrodermatitis chronica atrophicans; choroba Herxheimera) zaliczane jest do późnych objawów boreliozy, które pojawiają się po kilku latach od zakażenia. Charakteryzują się jednostronnymi rozległymi zmianami skóry dystalnych części ciała na ogół poprzedzonymi siniczym zapalnym stadium obrzękowym. Zmiany mogą dotyczyć także skóry twarzy i tułowia. Można wyróżnić kilka stadiów ACA, między innymi fazę zapalno-obrzękową (,,objaw błękitnego palca”— zasinienie i obrzęk jednego palca ręki lub stopy; ogniska hiperpigmentacji oraz teleangiektazje), zanikową (,,skóra bibułkowata”, barwy białej) i twardzinopodobną (linijne stwardnienia świadczące o nadmiernym włóknieniu, gdy dochodzi do degradacji włókien elastynowych). Często zmianom skórnym towarzyszy ból, świąd, pieczenie, który może być spowodowany neuropatią obwodową.
• Choroby oczu – Zmiany chorobowe narządu wzroku w przebiegu boreliozy należy traktować jako infekcję ośrodkowego układu nerwowego. Krętek Borrelia po wniknięciu do oka może pozostawać w formie utajonej. W zależności od aktywności bakterii w przebiegu boreliozy ocznej mogą pojawić się zarówno wczesne jak i późne objawy choroby. Zajęcie narządu wzroku w przebiegu zakażenia krętkami Borrelia najczęściej występuje w późnej fazie choroby.

Do najczęstszych objawów ocznej postaci boreliozy należą:

• ból głowy nasilający się przy ruchach gałek ocznych
• męty w ciele szklistym
• podwójne widzenie
• światłowstręt
• zaburzenia akomodacji
• pogorszenie ostrości wzroku
• zapalenie spojówek
• zaczerwienienie i przekrwienie obu gałek ocznych
• reakcja grudkowa spojówki
• obrzęk gałek ocznych
• zapalenie rogówki (śródmiąszowe, wrzodziejące)
• zapalenie twardówki
• zapalenie nadtwardówki
• zapalenie siatkówki
• zapalenie błony naczyniowej ( z zajęciem siatkówki)
• zapalenie tarczy nerwu wzrokowego
• obrzęk plamki żółtej
• zator żyły środkowej siatkówki
• porażenie nerwów odpowiadających za unerwienie mięśni gałkoruchowych

Borrelia miyamotoi

Borrelia miyamotoi zaliczana jest do grupy krętków powodujących gorączki powrotne, przenoszonych przez kleszcze (podobnie jak gatunki Borrelia hermsii, Borrelia parkerii i Borrelia duttonii) Borrelia miyamotoi izolowano m.in. z krwi, tkanek i płynu mózgowo-rdzeniowego osób z objawami neuroboreliozy, gdzie występowała sama lub łącznie z Borrelia burgdorferi. W 2016r. opisano pierwszy przypadek zakażenia Borrelia miyamotoi u pacjenta w Polsce. Odsetek kleszczy zakażonych Borrelia miyamotoi w Polsce i w sąsiadujących krajach wynosi kilka procent. Źródłem zakażenia jest mała i duża zwierzyna leśna (gryzonie, borsuki, jenoty, zającowate, ptaki i zwierzyna płowa). Istnieją znaczne różnice pomiędzy krętkami boreliozy Borrelia burgdorferi i Borrelia miyamotoi. Borrelia miyamotoi posiada inne antygeny, których nie mają krętki powodujące „klasyczną” boreliozę, dlatego istnieją duże trudności w diagnostyce zakażeń tym ostatnim patogenem. Zakażenie Borrelia miyamotoi jest niewykrywalne przy zastosowaniu standardowych metod serologicznych stosowanych w boreliozie (ELISA i Western Blot). Dotychczas zastosowanie w diagnostyce zakażeń Borrelia miyamotoi znalazły metody molekularne (np. PCR i rtPCR) i serologiczne, a także testy EliSpot. Zakażenie Borrelia miyamotoi u pacjentów z obniżoną odpornością może mieć znacznie cięższy przebieg niż u osób z prawidłową odpornością . W połączeniu z uogólnionymi objawami grypopodobnymi u pacjentów z obniżoną odpornością często występują zaburzenia funkcji poznawczych, zaburzenia chodu, deficyty pamięci, splątanie i inne zaburzenia neurologiczne wynikające z zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. Ponadto zgłaszano utratę słuchu, utratę masy ciała, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie tęczówki, sztywność szyi i światłowstręt

Leczenie

Metodologia i plan działania w przypadku boreliozy będzie uzależniony od objawów, wykrytych patogenów, ogólnego stanu poszczególnych narządów i efektywności wydalania toksyn z organizmu. W dużym uproszczeniu kolejność działania można podzielić na poniższe etapy:

• DETOKS  – eliminacja toksyn z organizmu jest niezbędna w procesie zdrowienia, toksyny takie jak metale ciężkie,  
• USUNIĘCIE LUB ZMNIEJSZENIE POPULACJI PASOŻYTÓW –
• KURACJA ANTYGRZYBICZA
• STYMULACJA UKŁADU ODPORNOŚCIOWEGO
• WYBIJANIE HERPESVIRUSÓW ( HERPES SIMPLEX, EBV, CYTOMEGALOVIRUS)
• WYBIJANIE BORELIOZY WRAZ Z KOINFEKCJAMI

DETOKS

• Picie 6-10 szklanek wody dziennie. Nie możemy tego punktu ani pominąć, ani zastąpić innymi płynami. Jeśli ktoś uważa, że jego organizm nie wymaga takiej ilości wody dziennie, to może dalej nie czytać.
• Ruch – w miarę możliwości, będzie się on różnił w zależności od stanu mobilności chorego. Ruch czy ćwiczenia fizyczne nie mogą być obciążające. Zalecany jest 45 minutowy spacer w tempie, które wywoła u nas efekt pocenia się.
• SAUNA Najkorzystniejszą rzeczą, którą każdy z nas może zrobić, aby wspomóc detoksykację jest regularne korzystanie z sauny FIR. Im więcej się pocimy, tym więcej toksyn pozbywamy się z ciała. Docelowo sesja może trwać przez 45 minut w wyższych temperaturach, dwa razy w tygodniu. Jednak zaczynamy od krótszych i chłodniejszych sesji.
• Detoksykacja wątroby i woreczka żółciowego. Ten najbardziej obciążony organ wykorzystany w procesie oczyszczania, wymaga specjalnej uwagi.
• Suche szczotkowanie skóry. To bardzo ważny element detoksykacji. Masaż szczotką z naturalnego włosia nie tylko ujędrnia skórę, zmniejsza cellulit, pobudza krążenie i redukuje stres ale oczyszcza organizm z toksyn. Szczotkowanie pobudza do wzmożonej pracy układ limfatyczny, który odpowiada za usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii. Masaż szczotką ma działanie detoksykacyjne – komórki są stymulowane i poprawia się krążenie krwi, dzięki czemu toksyny są szybciej wydalane z organizmu. Pamiętajmy że taki masaż redukuje stres.
• Używanie absorbentów takich jak zeolit , betonit, chlorella, enterożel i innych
• Kąpiel detoksykacyjna raz na tydzień – składa się ona z 4 filiżanek soli Epsom, 1 butelki 3% nadtlenku wodoru i 2 łyżek zmielonego imbiru (niektórzy ludzie lubią wkładać imbir w skarpetę). Kąpiel powinna trwać 20-30 minut.
• Probiotyki – Wsparcie jelit przez zażywanie probiotyków nie podlega dyskusji. Warto je zmieniać co kilka tygodni.
• Manualny drenaż limfatyczny, technika Bowena czy jonowa kąpiel nóg
• Chelatacja

ZIOŁA

Protokół Podstawowy Buhnera składa się z trzech ziół:

1. ANDROGRAPHIS PANICULATA / BRODZIUSZKA WIECHOWATA właściwości: najsilniejsze z ziół przeciwbakteryjnych w kierunku krętków boreliozy (potwierdzone badaniami in vitro jak i in vivo)

• antybakteryjne – działa: na krętki boreliozy, zarodźce Malarii, prądki grużlicy (szczep Mycobacterium), pałeczkę ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) odpowiedzialnej za zapalenie płuc i sepsę, gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) odpowiedzialny za zakażenia krwiobiegu, zapalenie płuc i zakażenia pooperacyjne, na ostre bakteryjne zapalenia jelita cienkiego i grubego
• przeciwzapalne – skraca czas ustępowania ostrych objawów występujących w różnych infekcjach, najmocniejsze działanie wykazano w obniżeniu cytokiny zapalnej IL-1b
• przeciwwirusowe – wykazuje się wyjątkową skutecznością w kierunku Herpes simplex viruses (wirusa opryszczki typu HSV-1), wirusa grypy i innych
• przeciwgrzybicze
• przeciwrobacze wykazując znaczące właściwości przeciw nicieniom glisty ludzkiej (Ascaris lumbricoides)
• antynowotworowe hamując powielanie i podział komórek dysfunkcyjnych w wielu typach nowotworów jak rak: piersi, mózgu, okrężnicy, prostaty, płuc, białaczki, glejaka i czerniaka
• stymulujące układ odpornościowy poprzez zawartość andrografolidu, który pobudza produkcję przeciwciał i makrofagów odgrywających istotną rolę w infekcjach bakteryjnych, wirusowych i pasożytniczych
• neutralizujące wolne rodniki zaburzające prawidłowe funkcjonowanie organizmu, poprzez stymulację jądrowego czynnika transkrypcyjnego (Nrf2) kontrolującego ekspresję genów antyoksydacyjnych
• przeciwzakrzepowe – reguluje zaburzenia krzepnięcia krwi, dzięki zdolności do redukcji płytek krwi
• stymulujące apetyt – pobudzając wydzielanie śliny, soku żołądkowego i żółci przyśpiesza trawienie, likwiduje niestrawności
• regulujące stężenie glukozy we krwi
• osłaniające wątrobę – zwiększa pokłady obronnych przeciwutleniaczy wątroby eliminując toksyny wątrobowe, zapobiega marskości wątroby
• osłaniające serce
• uspokajające
• wykrztuśne – rozcieńcza śluz w drogach oddechowych
• przeciwreumatyczne – redukuje czynniki reumatoidalne h IgA i C4 w reumatoidalnym zapaleniu stawów, znacząco zmniejsza obrzęki i ból stawów

2. VILCACORA / KOCI PAZUR / CZEPOTA PUSZYSTA – działa silnie immunostymulująco, zwiększająca ilość leukocytów CD57 niezbędnych w walce z boreliozą.

• wzmacniające odporność organizmu poprzez pobudzenie aktywności i zwiększaniu ilości komórek odpornościowych (proces fagocytozy)
• przeciwwirusowe – wykazuje się skutecznością w kierunku: Herpes simplex viruses (wirusa opryszczki typu HSV-2), varicella zoster virus – VZV (wirusa półpaśca), HIV
• przeciwzapalne – dzięki zwartości niektórych alkaloidów zmniejsza stany zapalne (m.in. dolnego układu pokarmowego, stawów, nerek)
• przeciwnowotworowe – zwiększa ilość komórek NK (Natural Killers) niszczących komórki nowotworowe
• chroniące komórki DNA przed uszkodzeniami i wspomagające naprawę już uszkodzonych komórek DNA
• ochraniające układ krwionośny: rozkurcza na naczynia krwionośne obniżając ciśnienie i jednocześnie zwiększając krążenie, hamuje na proces tworzenia się płytek i skrzepów krwi zapobiegając atakom serca i udarom
• rozkurczające drogi oddechowe wykazując właściwości przeciwastmatyczne (pomocniczo w alergiach oddechowych)
• adaptogenne – wspomaga odporność organizmu na stres, przywraca prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, zwiększa wydolność fizyczną
• antyoksydacyjne eliminując z organizmu : wolne rodniki, wirusy, stany zapalne i hamuje przekształcanie się zdrowych komórek w komórki nowotworowe
• przeciwbólowe, skutecznie likwidując ból stawów wywołany przez boreliozę, artretyzm i gościec
• regulujące motorykę jelit
• wspomagające procesy pamięciowe

3. RDEST JAPOŃSKI właściwości:

• neuroprotekcyjne (ochrania układ nerwowy) ratując komórki nerwowe przed uszkodzeniami, jest jednym z najskuteczniejszych ziół w alternatywnym leczeniu neuroboreliozy
• antybakteryjne -zawarte w kłączu polifenole (resweratrol, kwercetyna i luteolina) zmniejszają liczbę kolonii krętka boreliozy
• immunostymulujące i hamujące procesy autoagresji immunologicznej (toczeń, bielactwo, atopowe zapalenie skóry, łysienie w przebiegu chorób autoagresywnych)
• antywirusowe
• przeciwnowotworowe wspomagając profilaktykę i leczenie przerost gruczołu krokowego
• przeciwpasożytnicze, szczególnie w przypadku przywr należących do jednych z najbardziej trudnych do usunięcia pasożytów
• antygrzybicze
• przeciwmiażdżycowe hamując agregację krwinek chroniąc przed zawałem, udarem i powikłaniami sercowo-naczyniowymi
• przeciwzapalne
• pobudzające procesy detoksykacyjne organizmu oczyszczając go ze zbędnych i szkodliwych substancji
• ochraniające narząd wzroku (stosowany w leczeniu jaskry, zwyrodnieniu plamki żółtej, zaćmy i retinopatii)
• zapobiegające rozwojowi insulinooporności, utrzymuje właściwy poziom cukru we krwi
• pobudzające wydzielanie soków trawiennych
• regulujące przemianę materii
• odmładzające wpływając na syntezę kwasu hialuronowego i elastyny
• przeciwbólowe
• moczopędne
• przeciwgorączkowe
• wykrztuśne